Θεραπεία εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF)

Τι είναι η εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF);

Η εξωσωματική γονιμοποίηση IVF είναι μια θεραπεία που αποδίδει σε περιπτώσεις υπογονιμότητας γυναικείας, ανδρικής ή ζεύγους όταν άλλες θεραπείες απέτυχαν ή δεν μπορούν να εφαρμοστούν.

Πότε καταφεύγει το ζευγάρι στην εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF);

Προτείνεται όταν υπάρχουν:

1. Αποφραγμένες σάλπιγγες ή πυελικές συμφύσεις με διαταραγμένη την πυελική ανατομία (σαλπιγγικός παράγοντας)
2. Ανδρική υπογονιμότητα με σπέρμα χαμηλής κινητικότητας, χαμηλό αριθμό ή και τα δύο. Χρησιμοποιείται η μέθοδος ICSI (ανδρικός παράγοντας)
3. Μετά από αποτυχία 2-4 κύκλων ενδομήτριας σπερματέγχυση (IUI). Ιδιαίτερα σε ανεξήγητη υπογονιμότητα, δηλαδή περιπτώσεις που  οι εξετάσεις γονιμότητας δεν αναδεικνύουν κάποια αιτία.
4. Ηλικία γυναίκας πάνω από 38 ετών.
5. Μειωμένο αποθεματικό των ωοθηκών, με  μικρό αριθμό και χαμηλή ποιότητα ωαρίων μετά από διέγερση. Η δυναμική των ωοθηκών ελέγχεται την 3^η  ημέρα κύκλου μετρώντας FSH, AMH, αριθμό άτρητων ωοθυλακίων. Σε περιπτώσεις χαμηλής ποιότητας και ποσότητας ωαρίων η ωοδώριση μπορεί να αποτελέσει μια εναλλακτική θεραπεία
6. Έντονη ενδομητρίωση
7. Διάρκεια υπογονιμότητας ζεύγους πάνω από 3 χρόνια

Πώς βελτιώνει τη γονιμότητα η εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF);

Η εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) βελτιώνει την ανεπάρκεια της ανθρώπινης αναπαραγωγής. Από όλες τις μεθόδους Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής είναι η μέθοδος με το μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας.

Γνωρίζουμε πως ο αριθμός και η ποιότητα των διαθέσιμων ωαρίων στις ωοθήκες μειώνεται με την ηλικία. Με κατάλληλο τρόπο διεγείρουμε τις ωοθήκες και παράγουν το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ωαρίων.

Κατά την IVF οι απαιτήσεις πυκνότητας και κινητικότητας σπέρματος είναι μικρότερες.

Μεταφέρουμε περισσότερα του ενός εμβρύου και τα υπεράριθμα έμβρυα καταψύχονται και χρησιμοποιούνται αργότερα.

Κατά κάποιο τρόπο, σε ένα κύκλο IVF “συμπιέζουμε” πολλούς μήνες προσπάθειας με φυσική σύλληψη.
Μεταφέροντας τα έμβρυα στην μήτρα παρακάμπτουμε “σκοπέλους” όπως π.χ. αποφραγμένες σάλπιγγες, σπέρμα αδύναμο να γονιμοποιήσει.

1. Παρακολούθηση ανάπτυξης ωοθυλακίων

Μετά τις εξετάσεις και τον έλεγχο γονιμότητας καθορίζεται το πρωτόκολλο διέγερσης. Η ωρίμανση ωοθυλακίων και επομένως ωαρίων γίνεται με τη λήψη κατάλληλων φαρμάκων. Ιδεώδης στόχος είναι η ωρίμανση 8-15 ωοθυλακίων.

Η παρακολούθηση της ανάπτυξης των ωοθυλακίων γίνεται με εξετάσεις αίματος, μετρώντας την ορμόνη οιστραδιόλη και υπερηχογράφημα κάθε 1-3 ημέρες.

2. Ωοληψία

Όταν ένας επαρκής αριθμός ωοθυλακίων έχει ωριμάσει γίνεται η αναρρόφηση των ωαρίων, που λέγεται ωοληψία. Γίνεται διακολπικά, με τη βοήθεια υπερήχου, με αναισθησία. Δεν υπάρχει πόνος ή ανάμνηση της διαδικασίας και διαρκεί 10-15 λεπτά.

Τα ωάρια ακολούθως γονιμοποιούνται στο εργαστήριο με το σπέρμα του συντρόφου. Όταν υπολείπεται η πυκνότητα και η κινητικότητα του σπέρματος ή όταν η ποιότητα του ωαρίου είναι χαμηλή χρησιμοποιείται η μέθοδος ICSI για να βοηθήσει την γονιμοποίηση.

3. Εμβρυομεταφορά

Μετά από καλλιέργεια των εμβρύων για 3 ημέρες (5 ημέρες στη βλαστοκύστη) γίνεται η εμβρυομεταφορά. Τα έμβρυα μεταφέρονται στη μήτρα, προσκολλώνται στο ενδομήτριο με αποτέλεσμα την κύηση.

Είναι ανώδυνη διαδικασία, γίνεται χωρίς αναισθησία και είναι πολλή σημαντική. Προσεκτικά, χωρίς πολλούς χειρισμούς, γίνεται η τοποθέτησή τους στην ενδομήτρια κοιλότητα, με την καθοδήγηση υπερήχου. Ακολουθεί ανάπαυση περίπου 1 ώρας στην Μονάδα.

Τα υπεράριθμα έμβρυα μπορούν να καταψυχθούν για μελλοντική χρήση.

4. Αριθμός εμβρύων που μεταφέρεται

Σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία σε γυναίκες μικρότερες των 40 ετών μεταφέρονται έως 2 έμβρυα και σε μεγαλύτερη ηλικία 3-4 έμβρυα. Στο στάδιο της βλαστοκύστης μεταφέρουμε 1-2.

5. Μετακίνηση μετά την εμβρυομεταφορά

Η μετακίνηση στο σπίτι γίνεται άμεσα και είναι ασφαλής. Είναι ασφαλές να ταξιδέψουν αυθημερόν τα ζευγάρια που μένουν εκτός Αθηνών. Η μετακίνηση μπορεί να είναι οδικώς ή με οποιαδήποτε άλλο μέσο.

6. Συνήθειες μετά την εμβρυομεταφορά

Μετά την εμβρυομεταφορά συνιστάται ανάπαυση 4-5 ημέρες στο σπίτι και κατόπιν σταδιακή επάνοδο στην καθημερινή δραστηριότητα, χωρίς υπερβολές. Αποφεύγονται οι σεξουαλικές επαφές. Η διατροφή θα έχει υγιεινό προσανατολισμό. Δεν επιτρέπεται το αλκοόλ.

7. Εμφύτευση εμβρύων και τεστ κυήσεως

Η εμφύτευση (προσκόλληση) των εμβρύων στο μητρικό τοίχωμα θα γίνει 2-5 ημέρες (1-3 στην βλαστοκύστη) μετά την εμβρυομεταφορά.

Η χοριακή γοναδοτροπίνη (β-HCG) είναι μια ορμόνη που αυξάνεται σε περίπτωση κυήσεως. Ο προσδιορισμός της στο αίμα γίνεται 9-12 ημέρες μετά την μεταφορά των εμβρύων. Τα τεστ κυήσεως ούρων δεν είναι αξιόπιστα και δεν συνιστώνται.